Zeynep ışıl Hamziç Boşnak Medya
Balkan Savaşları başladığın da, canını kurtarmak isteyenler İstanbul’a, İzmir’e göç ederken Salih Hotiç de Saraybosnalı göçmen bir ailenin çocuğu olarak 1914 yılında Türkiye’ye göç etmiş.Balkan Savaşları’ndan canını kurtarmak için kaçan Boşnak aile İstanbul’a doğru yol alan bir trene biniyor. Salih Hotiç de bu trende doğuyor.
Birinci Dünya Savaşı da patlak verdiği için sadece 3 yıl okula gidebiliyor. Ve 8 yaşında çalışmaya başlıyor. Kader onu kunduracı yapıyor.Sonrasında oğlu Serdar Hotiç tarafından markalaşıyor.Hotiç’in kurulma hikayesine gelirsek.
İlk 1938’de Salih Hotiç tarafından kuruluyor.Sonrasında küçük oğlu Serdar tarafından 35 metrekarelik küçücük bir mağazadan Türkiye’nin önde gelen şirketlerinden biri haline dönüşüyor.Oğul Serdar Hotiç, yurtdışındaki ilk mağazalarını babasının memleketi Üsküp ve Saraybosna’da da açıyor.Kendisini tebrik ederek bu yol da nasıl ilerlediğini öğrenince şaşırıyoruz,
Serdar Hotiç neredeyse ayakkabılarının bağını bağlamayı öğrenmeden ayakkabı üretimini öğrenmiş çünkü. 6 yaşındayken ayakkabı üreticisi babası eline ayakkabıları tutuşturmuş ardından küçücük bir dükkandan Türkiye’nin önde gelen ayakkabı markalarından biri olup dünyaya açılmış.
Salih Hotiç Manisa’da çıraklıkla işe başlamış. İzmir’de askere gitmiş. Askerlik o zaman 4 yıl sürüyormuş ..Askerde subaylara ayakkabı üretmiş. Askerlik bitince de İstanbul’a gelmiş. İstanbul’da atölye açmış, kadın ve erkek ayakkabıları yapmış.
Serdar Hotiç 2 kız, 4 erkek kardeşler içlerinde en küçükleri ve okul yıllarında babasına yardım edermiş. Bir kişi çalışacak, herkes doyacak gibi lüksleri yokmuş.Hepsi bu yüzden işi çok küçük yaşta öğrenmiş. Serdar Hotiç 6 yaşında ayakkabı yapıştırıyormuş. 9 yaşında falçatayla parmağını kesmiş. Acısı hala aklına geldiğinde içi ürperirmiş. Kardeşlerinden farkı ;Onlar okumuşlar,O ise askerden döndükten sonra çalışacağım demiş….
1979 yılında Bağdat Caddesi’nde 35 metrekarelik mağaza açmış. Daha sonra ikinci mağazayı Caddebostan’da açmışlar. 1988 yılında da atölye kurmuşlar.
Babası halk tipi ayakkabı yapıyormuş,O ise daha modern ayakkabı yapmak istiyormuş. Bu yüzden de kendisi kurmuş mağazaları. 1987’de abilerine “Beraber olalım” demiş. Onlar farklı iş yapıyorlarmış ve birleşmişler..
ilk etapta İtalya’dan teknoloji getirmişler. O güne kadar üretimleri el işi ağırlıklıymış. Teknoloji sayesinde standart üretime sahip olmuşlar. Uzun dönem kendisi tasarım yapıyormuş ama daha sonra 10 kişilik bir tasarım ekibi kurmuşlar. 1994 yılında ayakkabıda ilk defa tasarım ekibi kuran firma özelliğine sahip de olmuşlar bu sayede.
Günümüze baktığımızda 2000 yılında 14 mağaza varken, 2007’de 30’a çıktı. 2013 de 115 mağaza ve her 3 yılda bir ikiye katlanan bir büyüme ile devam.
Kaynak:Markaların yükselişi-Hürriyet ekonomi