Sırbistan’ın bazı bölgelerinde uzun süredir var olan ve Bora Stanković’in* “Kirli Kan” romanında anlattığı bir korkunç gelenek.

     Sırp halkı arasındaki en korkunç ve en tuhaf geleneklerden biri, kayınpeder ile gelini arasında, evlilikte olgunlaşmamış bir çocuğun evlendirilmesi veya bir oğlun ölmesi sonucu süren bir aşk ilişkisini ima eden cinsel ilişki idi.

     Bu adet günah sayılmazdı. “Snohaçenye” denilen bu adet, Sırplara Güney Slavlarından miras kaldı ve 1878’den sonra, Osmanlı İmparatorluğu’nun 1912’de Balkanlar’dan çekilmesine kadar varlığını sürdürdü. Ancak, İkinci Dünya Savaşı’nın sonunda tamamen ortadan kaldırıldı. Eskiden toplumun tüm sınıfları tarafından uygulandığı biliniyor. Bu gelenek, hem köylerde hem de dağlık bölgelerde ve tabii ki kentsel alanlarda da yaygındı.

Bununla birlikte, bu gelenek, yalnızca Vranye bölgesinde değil, aynı zamanda hala evlilik ilişkisine sahip olmayan küçük bir erkek çocuğu yetişkin bir kızla evlendirmek adetinin olduğu Pomoravlje’de de uygulandı.

    Ne yazık ki, bu tür ilişkilerden, sık sık gelinin bir çocuğu doğurması sonucu çıkıyordu. Bu durum kimse tarafından günah olarak görülmüyordu ve eşleri babalarıyla yatan genç erkekler bile bunu kabulleniyorlardı, çünkü onlar da büyüdüklerinde bu adeti kendileri için tekrarlıyorlardı.

    Bu tuhaf gelenek, Bora Stankoviç’in “Kirli Kan” romanının kahramanı ve tüm gelinleriyle cinsel ilişkiye girip onları hamile bırakmış olan büyükbabası Velya’nın hayatını yazdığı bölümlerde anlatılıyor.

“Bir köyden herkes bir baba, bir anne ve bir evden gibi görünüyorlar. Ayrı, ayrı aileler yok gibi”; Yazar Bora Stankoviç, “snohaçenye” geleneğini romanında böyle tanımlamıştı.

 

Kaynak: Telegraf.rs

 

*Borisav “Bora” Stankoviç gerçekçilik okuluna mensup bir Sırp yazardı. Romanları ve kısa öyküleri, Güney Sırbistan’dan insanların hayatını anlatıyor. 20. yüzyılın başında ortaya çıkan olağanüstü bir hikaye anlatıcısı grubu üyesi olan Stankoviç, yaşanmış gerçek olayları hikeyeleri ve romanlarında işliyordu.