İNSANLIĞIN ÖLDÜĞÜ TARİH..BİR SREBRENİCA ÖYKÜSÜ

İNSANLIĞIN ÖLDÜĞÜ TARİH 11.07.1995 – Srebrenica Şehitliği’nde bir Hırvat : Hren Aleksandar Rudolf’un hikayesi 

Bir Srebrenitsa öyküsü

Bosna savaşının üzerinden 18 yıl geçmesine rağmen yürek parçalayıcı insan hikâyeleri çıkmaya devam ediyor. Kurban bayramında bölgeye giden ekiplerimiz, savaşın tanıklarından yüzlerce hikâye dinledi. Yaşananlar, Boşnak halkının nasıl korkunç ve vahşi bir katliama maruz kaldığını çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyor. İşte Hren’in hikâyesi.
Hren Aleksandar Rudolf, Bosna Savaşı’nda savunmasız binlerce Boşnak’la aynı acıları paylaşan bir Hırvat, 35 yaşında bir insan.

Srebrenitsa, II. Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa’da en büyük soykırımlardan birinin yaşandığı yerdir. 1992 yılında başlayan Bosna savaşında korunmasız, silahsız ve masum binlerce insan BM tarafından güvenlikli bölge olarak ilan edilen yerlerden biri olan Srebrenitsa’ya sığınmaya başlar. Sivillere kesinlikle korunacakları söylenir. Kâğıt üzerinde buraya tek bir Sırp’ın dahi girmesi imkânsızdır. Bu şekilde 45 bine yakın insan Srebrenitsa’da düşmanlarından emin olacakları düşüncesiyle bir araya gelir. İnsanların toplandıkları yerlerden biri de akü fabrikasıdır. Masum sivillerin sığınabilecekleri bir başka alan… Bölgeyi korumakla görevli 400 Hollandalı BM askeri, hiçbir mukavemet göstermeksizin esir alınır ve on binlerce masum katillere teslim edilir. Tuzla’ya ulaşmak için yollara revan olanlar ise dağlara konuşlanmış Sırp Çetniklerin hedefindedir. Binlerce Boşnak’ın arasında onlarla birlikte Hırvat Hren de vardır. Askerler Hren’e gidebileceğini söylediğinde o arkadaşlarını bırakmaz, onların uğradığı zulmü kabullenmez. Fabrikadan zorla çıkarılarak ölümün kucağına atılan Boşnakların Srebrenitsa’dan Tuzla’ya dağlardan yürüyüşüne o da katılır. Boşnaklar, hayatlarını kurtarmak için çıkarlar dağlara, Tuzla’ya varmak kurtuluştur çünkü. Oysa dağlardaki Sırp Çetnik gruplar yakaladıkları Boşnakları bir bir öldürülürler. Gruplar halinde Srebrenitsa’nın bazı bölgelerine götürerek toplu şekilde katlederler.
Savaş biter, ne ailesi ne de çevresindekiler Hren’den haber alamaz. Yetkili mercilere kayıp olduğu bildirilir.

Yıllar sonra, savaş sırasında katledilenler bulunabilen toplu mezarlardan çıkarılır ve DNA testiyle kimlikleri tespit edilir. Hren’de katledilen Boşnaklar arasındadır. Ailesi Hren’in Srebrenitsa şehitliğine gömülmesini, yaşarken terk etmediği Boşnak arkadaşlarıyla birlikte olmasını ister. Geçen yıl şehitliğe defnedilenler arasında yer alır Hren. Vicdani görevini yerine getirmiş, şahit bir insan olarak arkadaşlarıyla birliktedir artık.

Kaynak: http://eski.ihh.org.tr/bosna-dan-yurek-yakan-bir-hikaye-daha/#