Mestan Bosnalı, ayyaş bir genç Müslüman. Herkesin illallah dediği, görünce yolunu değiştirdiği belalı biri.

Yıl 1999. Bosnalı Mestan, bir gece rüyasında Peygamber Efendimiz (sav)´i görür. Peygamber Efendimiz, onu yakasından tutup iyice sarsar. ?Yeter, bu hali bırak ve çabuk bana gel.? der. Mestan, muhtarın kapısını çalar, gördüğü

rüyayı heyecanla anlatır. ?Muhtar, sen bu köyün emirisin, beni Peygamberime götür.? der.

Muhtar, içki için para istiyor diye bir miktar para verip başından gönderir. Mestan, köyü kapı kapı dolaşıp rüyasını anlatır. Herkes muhtar gibi biraz para verip başından savar. Mestan, tekrar muhtara gelip ?İşte para, beni Medine´ye

Peygamberime götür muhtar, beni Rasulullah (s.a.v)´a götür. O beni çağırdı, bekliyor.? diye inler.

Muhtar, çaresiz üç beş hayvanını satıp Mestan´la beraber hacca yazılır. Otobüsle hacca yolculuk başlar. Günler sonra Medine´ye otelin önüne otobüsleri yaklaşır. Mestan, otobüsten iner inmez birine Peygamber Efendimiz (sav)´i sorar. Sorduğu kişi, eliyle mescidi tarif eder etmez Mestan koşmaya başlar.

Muhtar: ?Dur, nereye gidiyorsun, valizleri odamıza yerleştirelim.? dese de Mestan ?Valizler de, otel de senin olsun, ben Rasulullaha(s.a.v) gidiyorum.? deyip koşmaya devam eder. Muhtar, çaresiz arkada, Mestan önde Mescid-i

Nebevi´nin avlusuna varırlar. Mestan, heyecanla ?Ben geldim Ya Rasulallah(s.a.v). Sen çağırdın, ben geldim.Bir yolunu bulup geldim.? der. Hem ağlar, hem aynı sözleri tekrar eder.

Hac mevsimdir, mescid son derce kalabalıktır. Mestan, o kalabalıkta nasıl Ravzay-ı Mutahhara´ya ulaşır, kimse bir şey anlamaz. Mestan, Rasulullah´ın huzurunda gözyaşları sel olup inler. ?Tevbe edip geldim ya Rasulullah. Beni çok mu sevdin, davet ettin?? diyerek yere çöker. O zamanlar Mescid-i Nebevi, gece on ikide kapanıp sabah teheccüt vaktinde açılıyor olmasına rağmen Mestan, Ravzada kalır. Tam üç gün üç gece sadece zemzem içip ibadet eder.

Sonunda mescidin görevlileri Mestan´ı çıkarma emri alır. Bir şeyler yiyip tekrar gelirsin diye onu iknaya çalışırlar ama nafile, Mestan direnir. ?Beni ayırmayın Rasulümden, ben O´nun misafiriyim!? dese de karga tulumba Mestan´ı çıkarırlar. Mestan, çıkarken ?Beni senden ayırıyorlar, gönderme ya Rasullah (s.a.v)!? der ve orada ruhunu teslim eder.

Mestan´ı dışarıda mermere yatırıp hayata döndürmeye çalışsalar da çabalar boşadır.

Aşk kahramanı Bosnalı Mestan´ın ruhu Ravza´dan ayrılmamış; cesedi, güler vaziyette adeta, ‘Aşk destanı böyle yazılır’ . mesajı vermektedir bütün insanlığa.”

……Allahim Mestanı uyandırmış diğer uyuyanları da uyandırsın hayırlı sabahlar değerli dostlarim