Sırplar ve Hırvatlar bugünlerde Bosna’yı parçalamayı, aralarında bölüştürmeyi planlıyorlarken, Boşnakça’yı ve Boşnakların varlığını geçmişte olduğu gibi şimdi de reddediyorlar !?

 

Danimarka Kraliyet Kütüphanesi’nde bulunan, 1630 yılında Bosna Eyaletinde basılan Hristiyan din kitabı (ispovjedionik), Boşnak dili (Boşnakça) ve tarihi Boşnak Alfabesi Bosançitsa ile yazılmıştı (Neden Sırpça veya Hırvatça değil de Boşnakça? Çünkü Batı Balkanlarda herkes sadece Boşnakça konuşulduğunda anlaşabiliyordu. Bunun yanında Sırplar ve Hırvatlar yaşadıkları bölgelere göre farklı Sırpça ve Hırvatça konuştukları için tek bir Sırpça ve tek bir Hırvatça yoktu ama, Boşnakça çok zengin kelime haznesi ve çok sayıdaki farklı kökenli kelimelere sahip olması nedeni ile tek bir dil olarak sadece Bosna Eyaletinde değil her yerde anlaşılan bir dil idi.)

 

 

Boşnakça, 1907’de Avusturya – Macaristan’ın Bosna Eyalet Hükümeti’nin bir kararnamesi ile Sırbistan’ın siyasi baskısı ile kaldırıldı. Boşnakça dilinin adı Sırp-Hırvatça olarak değiştirilmişti. 1906’da Boşnak adı ve “Bošnjak” dergisi yayından kaldırıldı.

 

 

Bugünkü edebi ve yazım Sırpçasını, 1818’de Vuk Karadzic’in Boşnakça dilinden alıntı yaptığı ortaya çıktı. Sırbistan sınırları içindeki insanlar aynı dili konuşmuyorlardı ve herkesin tek ve aynı dili konuşması amaçlandı ve Boşnakçanın çalınması sayesinde bugün Sırbistan’da tek dil konuşuyorlar.

 

 

Katolik Boşnak olan Fransisken rahibi, tarihçi ve yazar Antun Knejeviç, 1870 yılında konu ile ilgili makalesinde şunları yazmıştı.

 

“Anavatanımız olan Bosna’da biz Boşnakların konuştuğu Boşnakça’nın alınıp Sırp ve Hırvat komşularımızın yazım ve edebi dilinin temeli olarak alınmış olmasından gurur duyuyoruz. Tanınmış dilbilimciler Sırp Vuk Karadžić, DaniCić ve Hırvat Ljudevit Gaj güzel dilimiz Boşnakça’yı her iki ulusun edebiyatına aktardılar ve biri Sırpça diğeri Hırvatça olmak üzere iki dil istediklerini söylediler ve Boşnak ile Boşnakça’dan hiçbir yerde söz etmediler.”

 

– Kaynak: Religis.com