AKSİCİM-TÜRKİYE’DEKİ BOŞNAK KÖYÜ
Türkiye için biliyoruz ki bu ülkede yaşayan çok Boşnak var.Türkiye’ye gelen hiçbir Boşnak yoktur ki Kapalıçarşı’ya geldiklerinde İngilizce ve türkçe bilmeden alışveriş yapsın.Çünkü burda çoğu kşi boşnakça konuşuyor
İstanbul ile Edirne arasında,Karadenize 7 km uzaklıktaki Aksicime geldiğimizde ,bundan dolayı Boşnakların pek de uğradığı söyenemez.
Köyde 125 hane ve 320 nüfus var.köydeki herkes Boşnakça biliyor.Foça,Mostar ve Novipazar gibi farklı yerlerden gelseler de ,geldikleri yerlere bakmadan ayrım yapmadan kendilerini Boşnak olarak tanımlamaktadır.
Köye ilk gelen Boşnaklar 1912/1913 yıllarındadır.Kendi soy isimlerini bırakkarak ve tanımadıkları bu topraklara yerleştiler.
Ve kendi kimliklerini ve dini inançlarını ( islamiyet) korudular.Koyde 10-12 Rum evi ( hanesi) vardır.Rumlar ,Balkan Savaşlarının arkasından tamamen köyü terk etmişlerdir.Boşnaklar buradaki kiliseleri camilere çevirmişlerdir.1970’li yıllarda ise taştan camii ve minare yapmışlardır.
Türkiye’ye geldikleirnde de kullandıkarı soyadlarını değiştirmek zorunda kalmışlardır.Daha sonra ise doğanlar arasında farklı soyadları olunca kültür,gelenek ve dillerini korumak gerektiğini anladılar.
Buraya göç edenler soyadlarını biliyolar.Mesela Foça’dan gelenler Bajraktevic,Şahovic ve Balata soyadlarnı taşıyanlar Novipazar’dan,Hacıfeyzovic soyadını taşıyanlar Syenitsa’dan Karacic soyadlılar Karadağ ‘dan Maslahat soyadlılar ise Sarajevo’dan vb.
Namazdan sonra çaya davet eden Boşnakların davetine bir öğle namazı sonrası bir çay ocağında icabet ettik.Sohbetimizde Boşnakçayı konuşmaktan gurur duyduklarını ,Bosna ‘dan bahsedildiğinde ise mutlu olduklarına şahit olduk.Her birisinin kendine ait bir hayat hikayesi oldugunu,babalarının ve dedelerinin gelmeden önceki anılarının olduğunu gördük.
İbrahim Aydınoğlu,dedelerinden duyduklarını anlattı.Onun anlattıklarını dinleyince Bosna’ya ve Boşnaklara karşı tarifi mümkün olmayan bir sevgi duyduklarını hissettim.Bunun yanında annenn çocuğuna duyduğu özlem gibi bir özlem duyduğunu da…İbrahimin anlattıklarına baktığımda hiç Bosnaya gidemese de ,gitmiş gibi özlem duyduğunu anladım.bosna sevgisi çok,dilinde Boşnakça..ama hiçbir zaman gidememiş.
Köye yerleştikten sonra tarım,hayvancılık ve Ormancılık ile uğraşmaya başlamışlar.
İki nedenden dolayı yetkililer tarafından suları İstanbula bırakılmış,bundan dolyı birçok alan sular altında kalmış ,ormanın öteki tarafında yetkililerin kontrolu altında yerleşmişlerdir.Bu olaydan sonra başlıca geçim kaynakları hayvancılık olmuştur.Kadınlar ise tığ işinde ustalaşmışlar ve başörütsü işi yapmaktadırlar.
TERCÜME : BOŞNAK MEDYA
Kaynak: http://www.preporod.com/index.php/islamska-zajednica/medzlisi/2318-aksidzim-bosnjacko-selo-u-turskoj
