Babacığım,
Gece yarısı olduğunu iyi biliyorum, ama yazıyorum yine. Yazıyorum çünkü başka kimseye söyleyemem. Boğazımda yumru kaldı ve gözyaşlarım dolar. İşte ilk defa keyfimin yerinde olmadığını ve birşey eksik kaldığını söylüyorum sana.
Bunu sana yazıyorum babacığım, uykusuz ve kitap üstünde geçtigim geceler için. Bunu erken uyanman ve dokuz saatı da uyuman için yazıyorum sana babam. Bütün etkinlik ve eğitimler için yazıyorum sana. Harfler düşüktür (ama pek sırası ve düzenli değil).. Elim titriyor.
Canım babam, Bosna ‘da geleceğim için endişe ediyorum. Sen de öyle kendin için endişe ettin mi, ya da daha önemlisi kardeşlerim ve benim için? Pasaportu, diplomaları, bavullar toparlamak ve kaybolmak tek çare mi baba?
Havalamı da akranımla itmek mi yoksa ahududu almak ve beş kuruşu için satmak mı? Derin nefes almak ve annemin başımın döndüğünü ve gözyaşlarımı görmesin diye mi. Onun ciğeri yanıyor, biliyorum. Kalp yerinden çıkıcak gibi hissediyorum.
Gördün mü babam bağlar bize neler yaptılar? Kravatlar düğün ve mutlu fırsatlar için söyledin. Başka iyilik getirmez zaten. Bizim Bosna kravat dolu. Kızlara diğer ülkeleri veriyorlar tam düğündeki gibi. Erkekler Almanya’ya, Fransa, Bulgaristana gidiyorlar, aynı kaderi çocukları yaşamasın diye. Çalışma ve çabanın değer olduğunu ögrettin bize baba. Neresi değerli?Onu o söyle oraya gidecegim.
İnsanın ter dökmesinin değeri var diye söylerdin. Bosna ‘da sadece seçimler önce si terleniyorlar.Hem de güzel koltukları içerde. Allaha şükür ki teknoloji sayesinnde hiç bir yere kapırdamasına gerek yok.
Babacığım ben diplomalarımla ne yapacağim?
Seranın kapısına mı koyayım domatesi alırken bana tüm testlere, sınavlara, çabalarıma, çalıştığımı hatırlatsın diye. İçeride bağlantı bulacağım ne dersin babacığım ? İyi bir bakanlığa gireyim. Sen sadece bana iyi bir kravat al, zaten ben 2-3 güne kendi maaşımdan alırım yenisini .Halk bütçesi elimde olacak.
Yeni mobilya da alayım mı ? Bunlar artık modern değiller. Size de yeni kıyafetler alayım mı ?, Yeni saç paramı ödeyeyim ne dersin ? Bir de yeni araba alacağım bizim için ..Jip olur mu ? Hiç endişe etme halk ödeyecek herşeyi. Bakanlıkta bilmiyor. Bilse nasıl paylaşırlar halk parasını.
Acaba bu kış tatile gidelim mi ? Vlašić Dağı’na ? Oranin mis gibi olduğunu duydum . Bir de…
Hakkını helal et babacığım.
Ben etkilendim. Istemeden oldu yemin ediyorum. Biliyorum sen bize böyle öğretmedin. Işte bak Boşnak kravatlar bize neler yapıyor. Belki bu tür şeylere hasret kaldık. Genç beyinleri kahrediyorlar. Okuduğumuz mesleği , çabamızı kahrediyorlar. Ben jurnalist olarak hekim mi olacağım ? Yoksa lisede çalışmak icin tıbbı bitirmem mi lazım ? Hiç alakası yok değil mi ? Ama Bosna’da öyledir , bütün kaynakların hiç alakası yok ! Ümit’den başka ne kaldı bana ? Biliyor musun baba , ben pek gitmek istemiyorum .Eğer mecbur değilsem acelesi yok ,bekleyebilirim birkaç yıl daha. Ama korkuyorum, ondan sonra ne olacak ? İyimser olamıyorum ben. Üzgünüm. Sen kırk yaşına bastın, insanları iyi tanıyorsun.
Yardım et. Akranımın yerine yazıyorum. Gençler yerine. Kölelik için değil.
Ahududuyu 5 kuruşa satacağım, yada yurt dışına gideceğim ?
Yazan: Maja Hamzic
Tercüme: Elif Can-Şevket Kucevic
