Kuşatma sırasında özverili çalışmasına hayran olan Bosna-Hersek’in başkenti sakinleri hala cesaretinden bahsediyor. Yaralılara bakmak gibi insani bir görev için öldürülen Dr. Silva, hümanizm, etik ve amansız hasta bakımı ile eş anlamlı hale geldi.Bugün Saraybosna’nın Stup semtindeki sokaklardan birine Dr. Silva’nın adı verildi ve onun anısına ambulans binasının önüne bir anıt plaket dikildi.
Uluslararası Hümanistler Birliği ölümünden sonra en yüksek takdirini verdi. Dr. Silva Rizvanbegović. Bosna-Hersek’in başkenti kuşatması sırasında öldürülen ilk doktordu. O ölümcül 17 Mayıs 1992 günü, akşam 22.30 civarında, Dr. Rizvanbegović, Mareşal Tito kışlasından JNA üyeleri tarafından öldürüldü ve o, Koševo Klinik Merkezi ile Ambulans arasındaki yolda ambulanslardan birindeydi.
Ardından, 22 yıldır Amerika’da yaşayan ve Dünya Bankası için çalıştığı Saraybosnalı doktor Nedim Jaganjac’ın yerini aldı.
– Üç-dört gün sürekli çalışıp da uyuyamadığım için Silva benim yerime geçti. Hastaneden dönerken yolda öldü. Vardiya başkanı olarak hiç gitmemesi gerekiyordu, ama başka kimse yoktu. İlk kez çalışmıyordu. Acil ameliyat edilmesi gereken 14 hastası vardı, ikisinin durumu kritikti. Kalkış ertelenmiş olsaydı, durumun sakinleşmesini bekleseydi, muhtemelen bazıları ölecekti. Buna izin vermek istemedi ve büyük bir risk aldı. “Şoförle gideceğim” diyen oydu. Şoförü yalnız bırakmak istemedi çünkü ona bir şey olursa yaralılara ne olacaktı. Bir kadın ve vardiya lideri olarak rol modelimizdi. Korkuya rağmen ondan küçük olduğumuzu kanıtlayamadık. Bunu biliyordu. Bana öyle geliyor ki iki araba ile gittiler.
Ulaşımı ayarladı ve başka kimsenin girmesine izin verilmediği için eşlik etmek için oturdu. 14 kişinin hayatını kurtarmayı göze aldığı için öldü. Ne sürücülerin ne de doktorların yaralıları taşımasına izin verilmedi. Her taraftan parlayan tüm el bombaları ve mermilerle hiç de kolay değildi. Yine de, bir kadın gördüğünde ve ayrıca vardiya patronunun kafasını bir torbaya koyup ölümcül tehlikeye girmesi hiç kimse için kolay değildir. Sürücüleri sık sık oturup başkalarını kurtarmak için hayatlarını riske atmaya teşvik etti. Ne yazık ki, kader böyleydi ve öldürüldü. Yerime geçtiğinde ona Mareşal Tito kışlasının arkasına gitmemesini, bunun yerine tepeyi aşmasını söyledim, ama Saraybosna’daki bir villa için ölümcül olan bir yola çıktılar – dedi Nedim Jaganjac ve devamla ” – Her bakımdan tanınan Saraybosnalılardan biriydi. Onu lise günlerimden tanıyordum ve sonra eğitimim sırasında ve sonrasında takıldık. Savaş sırasında, kendisinden beklenen her şeyi özverili bir şekilde yerine getirerek, doktorlar açısından en büyük kahraman olduğunu kanıtladı ve gösterdi. Hafızamda derinden kazınmış olan şey, vatandaşlara yardım etme, onlara komşunuza veya kendinize ilk yardımın nasıl yapılacağı konusunda bilgi verme çabasıdır, eğer kendinizi bir yaralanma veya yaralanma durumunda bulursanız ve bunun kurtardığını düşünüyorum.
Kaynak: faktor.ba
