Balkan Tarihine baktığımız da bu gün 15 Ocak 1992’de Avrupa’nın Hırvatistan ve Slovenya’nın bağımsızlığını tanımasıyla birlikte Yugoslavya’nın dağılmasına ve Yugoslavya topraklarında kanlı bir savaşın başlamasına sebep olmuştur.

O dönem için atılan başlıklara göz atarsak:

1- Slobodan Miloşeviç:Aşırı milliyetçi idare tarzı ile Yugoslavya’nın sonunu getirdi.

2-Franjo Tudman:Hırvatistan’ı oluşturmak için attığı adımlar Yugoslavya’nın dağılma sürecini hızlandırdı.

Bu sürece nasıl gelindiği konusunda en önemli olay tabi ki Josip Broz Tito’nun ölümünün ardından, ülkede Tito’nun güçlü ve birleştirici siyasetinin artık olmayışı etnik çekişmeler,Doğu Avrupa da ki değişimler ve ekonomik bunalımlar ne yazık ki süreci daha da hızlandırmıştır.

Bana göre atlanılmaması gereken çok önemli bir konu da ;

1989 yılın’da Yugoslavya’yı iflas ettirmek için Uluslararası Para Fonu ve Dünya Bankası yıkıcı şartlarla kredi vermişti.Tam o yıllarda Rahmetli teyzemin Türkiye’den Bosna’ya ziyaretinde, sokaklarda bozuk demir paraların yerlerde olduğunu görmesinden sonra bize aktardığı yorum şöyle olmuştur “Eyvah ! bu Hayra alamet değil bir ülkenin parası yerlerde ise (ki değer etmediği için) savaş kapımıza çok yakın” demesiydi.Bu da o dönemde ki sürecin bilinçli olarak geldiğini ne yazık ki bize göstermektedir.

Tarih tekerrürlerden ibarettir ve Tarihimize dolayısı ile de geçmişimize sahip çıkarak unutmamalı ve unutturmamalıyız.

Büyük önder Alija İzetbegoviç’in dediği gibi .Ne yaparsanız yapın ama Soykırımı Unutmayın. Çünkü Unutulan Soykırım tekrarlanır.

 

Özetleyen Zeynep Işıl Hamzıç  Kaynak:Tarih ve İnsan