28 YIL ÖNCE BUGÜN, 15.07.1993’TE;
BOŞNAK ORDUSU (ARBİH), MOSTAR ŞEHRİ KUŞATMASINI KALDIRMIŞTI …
Mostar’ın kuşatmasının kaldırılması ve Kuzey Kısmının kurtarılmasından sonra, Hırvat Ordusu-HV ve Bosnalı Horvat Ordusu-HVO’nun Mostar savaş alanında bir karşı taarruz gerçekleştireceği kesindi. Bu, 15 Temmuz 1993’te, Bišća polye’den Vranjević’e giden hatta şehrin güney bölgelerine saldırı yapıldığında oldu. Saldırının amacı, Mostar’ın güney bölgesini özgür toprakların geri kalanından kesmek ve bölgedeki Boşnakları etnik olarak temizlemekti (spykırım). Bunkarın çoğu Hersek Bölgesinin her yerinden mülteci olan 10.000 ila 20.000 arası Boşnak olduğu tahmin ediliyor.
Gnojnice ve Kočin bölgesinde şiddetli çatışmalar yaşandı. Hırvat piyade saldırıları, Mostar’ın savunucularının sağlam, sarsılmaz duvarlarına çarptı. Bir noktada, Bosna Hersek Cumhuriyet Ordusu-ARBiH’ hatları kırıldı ve Hırvat kuvvetleri Kočina bölgesine girdi, ancak Boşnak savunucuların hızlı eylemi ve şiddetli bir karşı saldırı ile HVO birimleri ağır kayıplarla geri püskürtüldü.
O gün, saldırgan hem askeri hem de sivil hedeflere birkaç bin el bombası attı ve Ordunun sadece düzinelerce el bombası vardı. Ordunun tüm el bombalarının hedeflerine isabet ettiği ve Hırvat ordusunun “gökyüzündeki birinin onları nasıl yönettiğinden” bahsettiği kaydediliyor. Büyük kayıplar verdiklerini görünce, öğleden sonra düşman saldırısı durur.
O sıcak Temmuz günleri, cesur Boşnak gençlerin, bir daha asla bu hedefe adım atmaya çalışmayan düşmanın çizmelerini durdurduğu gün olarak hatırlanacaktır. Bu aynı zamanda, hiçbir topçu ve askeri üstünlüğün yalnızca Allah’tan korkan, vatanı ve halkının namusu ile şerefi için can verecek insanları korkutamayacağını ilk ve kesin olarak anlayan çok üstün Hırvat ordusunun tam bir ahlaki çöküşüydü.
Allah’tan, yurdumuzu kurtaran gazilerimize selamet vermesini diliyoruz
■ Nakon deblokade Mosta
ra i oslobađanja Sjevernog logora, bilo je sasvim izvjesno da će HV i HVO izvesti kontraofanzivu na mostarskom ratištu. To se desilo 15. jula 1993. godine, kada su napadnuti južni dijelovi grada, na liniji od Bišća polja do Vranjevića. Cilj napada je bilo odsjecanje južne teritorije Mostara od ostatka slobodne teritorije i etničko čišćenje Bošnjaka na tom području. Tu se po procjenama nalazilo od 10 do 20 hiljada Bošnjaka, od kojih je bio veliki broj izbjeglica iz cijele Hercegovine.
Vođene su teške borbe na području Gnojnica i Kočina. Valovi hrvatske pješadije udarali su u čvrste, nepokolebljive bedeme mostarskih branilaca. U jednom momentu došlo je do proboja linija Armije RBiH te prodora hrvatskih snaga na područje Kočina, ali brzim djelovanjem branilaca i žestokim kontraudarom, jedinice HVO-a su odbačene uz velike gubitke.
Toga dana je agresor ispalio nekoliko hiljada granata kako na vojne tako i na civilne mete, a Armija je imala svega desetine. Bilježi se da su sve granate Armije pogodile svoje ciljeve, a hrvatska vojska je pričala “kako neko na nebu upravlja sa njima”. Vidjevši da su pretrpili ogromne gubitke, u popodnevnim satima se neprijateljska ofanziva zaustavlja.
Taj vreli juli će biti upamćen kao dan kada su hrabri mladići zaustavili dušmansku čizmu, koja nikad više nije probala da kroči na ovaj kraj. Ovo je bio i potpuni moralni slom daleko nadmoćnije hrvatske vojske, koja je jednom za sva vremena shvatila da nikakva artiljerija i vojna nadmoć ne može prestrašiti ljude koji se boje samo Allaha.
Da dragi Bog nagradi naše gazije koji su odbranili naše ognjište.
Nusret Sancaklı
