BÜYÜK SIRBİSTAN PLANI VE AZİZ SAVA’NIN (SVETİ SAVA) KURDUĞU SIRP ORTODOKS KİLİSESİ GERÇEĞİ.
BU KİLİSENİN ÖĞRETİLERİNDE İSLAM DİNİ’NİN PEYGAMBERİNİ VE KİTABI’NI LANETLENDİĞİNİ BİLİYOR MUYDUNUZ ?
(OVO NISTE ZNALI O SVETOSAVLJU ! Proklinjem Moameda, proklinjem Kur’an)
Yazı, deblokada.com‘dan özet olarak alıntıdır. YAZAN: A. HUMİĆ
….. Yukarıdakilerin hepsinden sonra sonuç, Sırplar arasında bir tür kolektif, ulusal hastalık olduğudur. Sırp ulusal hastalığına, Aziz Sava’nın öğretilerine ve Kosova mitine dayanan Sırp ulusal şovenizmine (aşırı milliyetçilik), tıbbi açıdan Sırp ulusal şizofrenliği diyebiliriz!
Poslije svega navedenog nameće se zaključak kao da postoji jedna vrsta kolektivne, nacionalne bolesti kod Srba. Ta srpska nacionalna bolest, taj srpski naciošovinizam prema nama Bošnjacima, zasnovan na svetosavskom učenju i Kosovskom mitu, mogli bismo slobodno nazvati srpska nacionalna šizofrenija!
Şizofreni’nin tıbbi kelime olarak, yırtık bir beyin anlamına gelir ve semptomları (belirtileri), diğerlerinin yanı sıra, çılgın düşünceler, yani gerçekte hiçbir temeli olmayan sanırlar ve inançlar (1389’da Kosova’da yaşanan yenilginin sorumlusu Boşnaklardır gibi gerçek dışı inanç), halüsinasyonlar yani yanlış algılamalar, illüzyonlar, yani hayali inançlardır. (Cennetsel bir Sırbistan’ın varlığı gibi).
Šizofrenija u prevodu znači pocjepan mozak a njeni simptomi, između ostalih su: sumanute misli, odnosno zablude i uvjerenja koja nemaju podlogu u stvarnosti (Bošnjaci su krivci za poraz na Kosovu 1389.), halucinacije, odnosno pogrešne percepcije (Srbi su odabrani, nebeski narod), iluzije, odnosno umišljena uvjerenja (postojanje Nebeske Srbije).
Kendileri, Kosova Savaşı, Büyük (Göksel – Tanrısal) Sırbistan, Boşnaklar vb. hakkında konuşurken hepsi Sırp ulusal bilincinde mevcuttur. Ne yazık ki, tüm Sırplar aşağı yukarı bu dogmatik inanca sahipler. Sırp eski ve şimdiki politikacıların çoğu aktörler, sporcular, yazarlar, tüm profillerden sanatçılar ve Sırp Ortodoks Kilisesi’nin patriği
bunların başında gelir.
Sve je to prisutno kod srpske nacionalne svijesti kada govori o sebi, Kosovskoj bici, Velikoj, Nebeskoj Srbiji, Bošnjacima itd. Ovog dogmatskog ubjeđenja su, nažalost, više, manje svi Srbi, tj. većina srpskih bivših i sadašnjih političara glumaca, sportista, književnika, umjetnika svih profila i sve jedan patrijarh Srpske pravoslavne crkve.
Sırp derin dini inancına göre, Türkleşmiş (Müslüman olmuş) Boşnakların ellerinde tüm Kosova şehitlerinin kanı vardır. (!!!)
Po srpskom dubokom vjerskom uvjerenju, na rukama poturica tj. Bošnjaka je krv svih mučenika sa Kosova.
Büyük Sırbistan siyasetçilerinin, tarihçilerinin ve yazarlarının 19. ve 20. yüzyıllardaki siyasi programı bu efsaneye dayanıyor ve görünüşe göre 21. yüzyılda da hiçbir şey değişmeden aynı olacak (aynen devam edecek).
Upravo na ovom mitu zasniva se politički program velikosrpskih političara, historičara i književnika u 19. i 20. vijeku, a po svemu sudeći tako će biti i u 21. vijeku.
Sırp rahiplerin Boşnaklara yönelik tüm zulümler için Sırplara sunduğu günahlarından arınma buna dayanıyor. Bütün bunlarda, Avrupa ve dünya kamuoyunun sevgisini kazanmak için Hıristiyan, Ortodoks maskesine (kamuflajına) ihtiyaçları var.
Na njemu se temelji i amnestija koju nude srpski sveštenici Srbima za sva zvjerstva koja počine nad Bošnjacima. U svemu ovome hrišćanska, pravoslavna kamuflaža im je potrebna da bi zadobili naklonost evropske i svjetske javnosti.
Aslında hepimiz, Büyük Sırbistan ideolojisinin Hristiyan örtüsü altında nasıl ustaca gizlendiğine tanık oluyoruz, bu ideolojinin temelde Ortodoksluk ile özellikle de Hıristiyanlıkla hiçbir ilgisi yoktur. (!!!)
Svi smo mi svjedoci kako se ustvari ispod hrišćanskih mantija vješto krije velikosrpska ideologija koja u osnovi nema veze sa pravoslavljem, a pogotovu ne sa kršćanstvom.
Bu ırkçı, aşırı milliyetçi “büyük sırbistan” projesinş gerçekleştşrmek için başrollede: Nyegoş (1711 Karadağ Pikoposu), Karacorce (1804-1817, 1. ve 2. Sırp isyanları) ve Miloş Obrenobiç (1817-1830, Sırp prenis ilan edildi), 2. Nyegoş ve Vuk Karaciç, Simo Milutinoviç, İliya Garaşanin (1818-1847), 1. Petar Karacorceviç (1903-1918), Bogolyub Petranoviç (1862-1887) Kral Aleksandar (1921-1934), Dragişa Çvetkoviç (1939-1941), Draja Mihayloviç ve Karadağlı albay Pavle Curuşiç ve Nikola Kalabiç (1941-1945), İVO ANDRİÇ (1923-1975) (!!!), Slobodan Miloşeviç (1989-1995), Voyislav Şeşely ve Dobrica Çosiç (1980 – ….), Radovan Karadziç ve Ratko Mladiç (1991-1995).
Na ovom velikodržavnom, nacionalističkom projektu radili su i Karađorđe i Miloš Obrenović, Njegoš i Vuk Karadžić, Justin Popović i Dositej Obradović, Njegoš i Sima Milutinović, Petar I Karađorđević, Kralj Aleksandar i Dragiša Cvetković, Draža Mihailović, Major Đurišić i Nikola Kalabić, Ivo Andrić, Slobodan Milošević, Vojislav Šešelj i Dobrica Ćosić, Radovan Karadžić i Ratko Mladić.
BUGÜN BÜYÜK SIRBİSTAN PLANI İÇİN BOSNALI SIRP LİDER MİLORAD DODİK VE SIRBİSTAN DEVLET BAŞKANI ALEKSANDAR VUÇİÇ ÇALIŞIYORLAR. GELECEKTE İSE BANYA LUKA BELEDİYE BAŞKANLIĞINA YENİ SEÇİLEN 27 YAŞINDAKİ IRKÇI, ÇETNİK DRAŞKO STANİVUKOVİÇ (!!!) VE YELENA TRİVİÇ VE DİĞERLERİ BU PROJEYİ DEVAM ETTİRCEKLERİNDEN KİMSENİN ŞÜPHESİ YOK.
Danas na tome intenzivno rade Milorad Dodik i Aleksandar Vučić, a u budućnosti nema sumnje, Draško Stanivuković, Jelena Trivić i drugi.
Konu ile ilgili A. Humiç’in yazısının tamamını Boşnakça olarak aşağıdaki linkten okuyabilğrsiniz.
NUSRET SANCAKLI
