Bosna dosyasını açar açmaz bu üç kelimenin Bosna’nın üç ana kolonu olduğunu görmeniz fazla zaman almıyor doğrusu. “Bilge Kral, Genç Müslümanlar ve Merhamet Teşkilatı”… Bosna direnişinin aslî mimarları, o mağrur ve cesur kaleyi ayakta tutan omurganın en güçlü parçaları. Nice ateş çemberinin içinden onurla geçen Bosna Kalesi’nin o tarihî burçları…
Üzerlerinde birer madalya gibi taşıdıkları kurşun izlerinin o evrensel dili aracılığıyla ilk sohbeti yaptığımız binalardan, havaalanı yolunda karşımıza çıkan o ilk şahitlerden sonra hızlıca Başçarşı’dan geçip şehitliğe gitmek ve aldığımız o ilk nefes muhteşemdi doğrusu! Aliya ile ilk halleşme, onca mezar taşının ortasında tüm sadeliği ve doğallığıyla bizleri karşılayan Bilge Kral’a ilk dokunuş…
Ve bizlere zahiren bağrını açan bu önemli ufkun bâtınında gün gün derinleşmek, onu yakın dostlarından, silah arkadaşlarından ve onun izini hakkıyla süren gerçek takipçilerinden dinlemek bambaşka bir haldi. Yıllarca birlikte mücadele verdikleri, omuz omuza hapis yattıkları Prof. Dr. İsmet Kasumagiç ile mücahide eşi Azijada Hanımefendi’nin o tarihî evlerinde bir araya gelmek, Aliya ile sayısız sohbetlerin yapılıp kurtuluş planlarının irdelendiği o kutsî hanede onlarla göz göze, diz dize olmak…
İnsan nefsine bir an da olsa kendini çok önemli hissettiren şeyler bunlar! Onların sarf ettiği o derin çabanın yakınından dahi geçmiyor olsanız bile, yine de size onur veren, değer yükleyen anlar…
Ve İsmet Kasumagiç gibi tarihî bir ağızdan Mladi Müslümani’nin kuruluşunu dinlemek, isim isim ve an an o günlere gitmek, bir film sahnesinin içine yuvarlanıp sanki o yıllarda o mücadeleyi veriyormuşuz gibi bir atmosfere girip heyecan duymak…
Ertesi günlerde Mladi Müslümani’nin, içinizdeki Osmanlı ruhunu ateşleyen o tarihî binasına gitmek, oturduğu koltuğa son derece yakışan ve diri ruhuyla hitabeti insanı son derece etkileyen Anes Dzunuzoviç’ten “Genel Sekreter” sıfatı ile yeniden teşkilatın tarihçesini almak, o hararetli yıllarda adım adım ilerlemek ve hakeza son derece entelektüel bir kimlik olan Başkan Ethem Baksiç’i dinlemek, sekine taşıyan hoş sohbetiyle dinlenmek…
Sonra bir akşam yemeğinde yüz yıllık o tarihî teşkilatın, Merhamet’in davetlisi olarak o müthiş sohbet ortamını soluklamak, Başkan Hajrudin Şahiç’ten Balkan Savaşı sırasında kurulan ve dil-din ayırt etmeden savaşı etkilemiş her insana yardım elini uzatan bu büyük misyonun geçmişini öğrenmek, Bosna’nın lojistik destekteki ana sütunu ile tanışmak…
Yine aynı masada Aliya’nın silah arkadaşı Timur Numiç Bey’i dinleme şerefine ermek, Komutan Harun İmamoviç’ten Aliya’ya dair hatıralar almak… Hepsi özeldi; ecdadın zaman ve mekân ötesi bir aşıyla damarlarımıza zerk ettiği o büyük mesuliyeti yeniden anlamamızda, tartmamızda ve okumamızda işimizi kolaylaştıracak canlı birer destekti her biri.
Ayrıca o geceyi Boşnak müziği ile taçlandıran güzel insanlar, sempatik, sıcak ve doğal halleriyle şarkılara eşlik edip bizlere güzel anlar yaşatan Adnan Muftareviç, Mensur Bektiç gibi samimi dostlar harikaydılar. Ve o geceyi organize edip anlık bir rahatsızlığından dolayı o an bizlerle olamasa da on gün boyunca daima yolumuzu açan güzel insan Bekim Muftareviç… Hepsi çok içten, misafirperver ve dost gönüllüydü
